در این سال اما حسین رضازاده با شرکت در وزن به اضافه 105 کیلوگرم مدال طلای مسابقات آسیایی ووهان را به دست آورد. همان سال مدال برنز مسابقات جهانی آتن را هم به دست آورد و بدین ترتیب به استقبال المپیک 2000 سیدنی رفت. در المپیک رضازاده دست به کار بزرگی زد و در دسته فوق سنگین موفق شد طلا بگیرد. پس از آن بود که این وزنه‌بردار فوق‌سنگین دیگر رنگی غیراز طلا ندید و در مسابقات جهانی ورشو، ونکوور، دوحه و سانتودومینگو هم توانست مدال طلا بگیرد و در کنار آن در بازی‌ها و مسابقات آسیایی هم به قهرمانی‌های خود ادامه داد. او البته در المپیک آتن نیز دومین طلای خود را کسب کرد تا قوی‌ترین مرد جهان لقب بگیرد.
بعد از این افتخارات بود که رسوایی دوپینگ گریبان تیم ملی را گرفت و در اتفاقی بی‌سابقه 9 نفر از ملی‌پوشان وزنه‌برداری ایران آزمایش دوپینگشان مثبت اعلام شد، جالب اینکه حسین رضازاده تنها ملی‌پوشی بود که تست دوپینگش منفی بود.
بعد از خداحافظی حسین رضازاده، رشید شریفی به‌عنوان فردی که می‌تواند جای رضازاده را پر کند، وارد تیم ملی شد. شریفی در دسته فوق‌سنگین وزنه‌بردار موفقی نشان داد و در چندین مسابقه آسیایی قهرمان شد و در المپیک 2008 پکن به مقام هفتمی دست یافت. اما در سال 88 اعلام شد که رشید شریفی دوپینگ کرده‌است. در این هنگام حسین رضازاده سرمربی تیم ملی بود. رشید شریفی با اینکه یکی از نفرات بااستعداد تیم ملی وزنه‌برداری در دسته فوق‌سنگین به حساب می‌آمد، خیلی زود از دوران قهرمانی دور شد. شریفی البته در مصاحبه‌ای گفته بود:«من در المپیک 2008 پکن وضعیت بسیار خوبی داشتم، اما آن موقع بلایی به سر من آوردند که همان زمان هم سکوت کردم. در آن زمان به خاطر عملکرد ضعیف بهمن زارع - مربی تیم ملی و دستیار اول رضازاده - در گروه B قرار گرفتم و وزنه زدم. پس از آن من هیچ‌چیز نگفتم، اما اکنون می‌گویم، اگر آن موقع 2کیلوگرم رکورد مجموع من را بیشتر اعلام می‌کردند، در گروه A وزنه می‌زدم. حالا نمی‌گویم مدال می‌گرفتم، اما می‌توانستم رکوردهای بهتری بزنم و جایگاه بهتری داشته باشم».
پس از اینکه رشید شریفی با محرومیت‌های طولانی‌مدت روبه‌رو شد، سعید علی حسینی به‌عنوان پدیده وزنه‌برداری در دسته فوق‌سنگین معرفی شد. او البته در رده نوجوانان در سال 83 توانسته بود قهرمان آسیا شود. اما حضورش در تیم ملی بزرگسالان چشمگیر بود و خود را خیلی زود در قامت یک مدعی جدی برای شکستن رکورد حسین رضازاده مطرح کرد. حتی گفته شد که علی حسینی در تمرینات رکورد رضازاده را شکسته است ولی این خبر از سوی شخص رضازاده به‌عنوان سرمربی تیم ملی تأیید نشد. طوری که به‌نظر می‌رسید اختلافاتی بین او و رضازاده وجود دارد. این اختلافات در مسابقات جهانی 2009 کره‌جنوبی تقریبا آشکار شد؛ زمانی که یک روز قبل از شروع مسابقه علی حسینی، کادرفنی اعلام کرد که او به‌دلیل مصدومیت نمی‌تواند در این رقابت‌ها شرکت کند.
این در حالی بود که علی حسینی برای قهرمانی و شکستن رکورد رضازاده پای به کره‌جنوبی گذاشته بود. بعدها این شائبه به‌وجود آمد که چون رضازاده در مصاحبه‌ای گفته دوست دارد پسرش رکوردش را روزی بشکند، هرگز نمی‌خواهد پیش از آن اتفاق دیگری بیفتد. این شائبه با مثبت اعلام شدن آزمایش دوپینگ علی حسینی قوت بیشتری به‌خود گرفت و او در آبان 89 به‌دلیل 2 بار دوپینگ با محرومیت مادام‌العمر روبه‌رو شد. این محرومیت البته چندی پیش به محرومیتی 12 ساله کاهش یافت، اما علی حسینی پس از این سال‌ها دیگر نمی‌تواند مثل گذشته موفقیتی کسب کند. جالب اینکه بعد از علی حسینی نیز بهداد سلیمی در دسته فوق سنگین درخشید. این‌بار حسین رضازاده در قامت ریاست فدراسیون پس از آن رسوایی دوپینگ و اتهاماتی که متوجه او نیز می‌شد، سعی کرد دخالت چندانی در وزن‌های سنگین نکند و سلیمی نیز بعد از قهرمانی در آسیا و جهان، چندی پیش در مسابقات جهانی فرانسه رکورد حسین رضازاده در یکضرب را شکست تا دیگر حساسیتی درباره «رکورد رضازاده» نباشد. اما این در حالی است که پدیده‌ای چون علی حسینی در وزنه‌برداری نمی‌تواند به رکوردهای رضازاده حمله کند.
